Wiosna to czas intensywnych prac leśnych i ogrodowych. O ile w ogrodzie czy sadzie sami musimy wykonać większość prac, łącznie z dosadzaniem nowych drzew i krzewów, o tyle las ma zdolność do naturalnego odnawiania się bez ingerencji człowieka.

Dlaczego zatem stosuje się sadzenie celowe, skoro można poczekać aż las po prostu sam odrośnie?

Dzięki celowym nasadzeniom leśnicy mogą zapewnić lasom stabilność i różnorodność. W ten sposób mogą wprowadzić nowe gatunki drzew na tereny, które wcześniej były zdominowane przez inne gatunki. Sadzenie celowe jest więc stosowane wszędzie tam, gdzie samo naturalne odnawianie nie jest wystarczające dla zachowania populacji drzew. A także tam, gdzie celem jest poprawa masy i wartości użytkowej drzewostanu. Dzięki temu można stosunkowo łatwo osiągnąć cel, jakim jest rozwój drzewostanów mieszanych i promowanie gatunków drzew dostosowanych do klimatu. Sadzonki są większe i silniejsze od nasion, stąd mają zdecydowaną przewagę nad nimi i są w stanie łatwiej pokonać zagrożenia takie jak roślinność konkurencyjna czy zgryzanie przez zwierzęta. Wbrew pozorom sadzenie ma też swoje wady, które nie są zupełnie bez znaczenia.

Po pierwsze cena. W porównaniu z wysiewem nasion w sposób naturalny, sadzenie wiąże się z kosztem pracy i oczywiście zakupem sadzonek.

Po drugie nie każda sadzonka się przyjmie, zwłaszcza jeśli podczas wyrywania jej w celu przesadzenia doszło do uszkodzenia drobnych korzeni.

Po trzecie może dojść do deformacji korzeni, szczególnie w przypadku większych roślin. Dbając o jakość sadzonek ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi. W zależności od rodzaju gleby i wielkości sadzonki oraz jej systemu korzeniowego w tym celu używa się szpadla szkółkarskiego lub motyki. Szpadel sprawdza się przy dużych sadzonkach o mocno rozgałęzionym systemie korzeniowym. Małe sadzonki natomiast o długości korzeni do 15 cm sadzi się kątowo przy użyciu motyki.

Kiedy najlepiej sadzić rośliny leśne?

Sadzenie odbywa się przede wszystkim wiosną i jesienią, ponieważ w tych porach roku gleba jest najczęściej wilgotna. Przy wiosennym sadzeniu wykorzystuje się pozostałą zimową wilgoć w glebie, aby młode rośliny przede wszystkim na początku były dobrze zaopatrywane w wodę. Sadzenie wiosną wiąże się jednak również z ryzykiem występowania przymrozków, które mogą uszkodzić nowo powstałe tkanki liściowe, a w konsekwencji doprowadzić do obumarcia rośliny. Niestety w ostatnich latach zwiększyła się liczba i długość okresów suchych, więc nie zawsze udaje się nawet wiosną skorzystać z zalet wilgotnego podłoża. Dlatego niektórzy praktykują sadzenie jesienią, a o jego zaletach napiszemy…bliżej jesieni!